ยั่วนัก…รักซ่ะเลย4

ข้อมูลเบื้องต้น

"แม้ว่าการตัดสินใจ ของฉันจะผิดพลาดมาสักเพียงไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนหัวใจไปจากนี้ ฉันรู้ ฉันรู้ ตั้งแต่วันที่ฉันนั้นมีโอกาสได้ใกล้เธอ หัวใจฉันเองก็รู้ดีเธอคือ คนนั้น คนที่ฉันไม่เคยคิดฝันว่ามี แล้วเธอ แล้วเธอก็ยืนอยู่ตรงนี้ แม้ว่าการตัดสินใจ ของฉันจะผิดพลาดมาสักเพียงไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนหัวใจไปจากนี้ หยุดไม่ได้แล้วทุกๆอย่าง ใจของฉันนั้นรักเธอตั้งแต่เราได้พบหน้า สบสายตากันและกันห้ามไม่ได้แล้วหัวใจ จะไม่ยอมปล่อยเธอให้ไปจากฉัน แม้ต้องเจ็บสักเท่าไหร่ แม้จะต้องแลกกับสิ่งไหน ก็ไม่สำคัญ ฉันยอม"

เนื้อเรื่อง

ยั่วนัก…รักซ่ะเลย4

By.Akira_pui

 

 

 

อินซอกเดินเข้าห้องช้อมออลซัง ในใจคิดวกวนหลายเรื่อง ไม่รู้จะทำยังไงดีกับยูล ไม่กล้าที่จะมองหน้าแล้ว พี่ยูลแบบนั้นไม่ชอบเลย กลัวว่ายูลจะเป็นแบบวันนี้ คิดไปคิดมาก็เดินไป สอดส่องหาเพื่อนตัวดี

“ซังอิลไปไหนเหรอ”หันไปถามเพื่อนๆที่กำลังช้อมเต้นกันอยู่

“ไปเข้าห้องน้ำเมื่อกี้เอง”เพื่อนคนหนึ่งตอบ อินซอกยิ้มหวานส่งกลับไปให้ (โอ้ยละลาย) สักพักซังอิลก็เดินเข้ามา ทำหน้าไม่ค่อยดีเท่าใดนัก

“เป็นอะไรไปหนะซังอิล”อินซอกถามอย่างเป็นห่วง

“ท้องเสียอ่ะอินซอก เป็นอะไรก็ไม่รู้”ซังอิลเอามือกุมท้อง ทำท่าบิดไปบิดมา

“ไปห้องพยาบาลไหม เดี๋ยวเราไปส่งละกัน”อินซอกพูดเสร็จก็ลากซังอิลให้ลุกขึ้น ซังอิลลุกขึ้นอย่างยากลำบาก ไม่มีแรงแม้แต่จะยืนแล้วตอนนี้

“ฝากบอกพี่ๆทีมงานด้วยนะ”อินซอกบอกเพื่อนคนเดิม

“อืมได้ เดี๋ยวบอกให้ล่ะกันน่ะ”ว่าแล้วก็เก็บของซังอิลใส่กระเป๋า

 

“ขอบคุณนะ”อินซอกกล่าวขอบคุณเพื่อนร่วมห้อง แล้วลากซังอิลออกมาจากห้อง

“เอ๊………..นั้นพี่ยูลหนิ”อินซอกสดุดกึกเมื่อเขากำลังจะเดินสวนก่ะยูล ภาพเมื่อครู่เล่นเข้ามาในสมองทันที ไม่ได้ห้ามมองนะ ว่าแล้วก็เดินก้มหน้าก้มตา ก็มันยังไม่อยากเห็นพี่ยูลตอนนี้

“อินซอก…..จะไปไหนเหรอ”ว่าแล้วยูลก็เอ่ยทักอินซอกขึ้น

“เอ่อ……ไป…ไปส่งเพื่อน………ไปห้องเอ่อ……..ห้องพยาบาลฮ่ะ”ตอบกลับไปอั้มๆอึ้ง เหม่อๆอยากตบปากตัวเอง ทำไมต้องตะกุกตะกักด้วยน่ะ

“พี่ช่วยไหม”ยูลถามอินซอก ดูจากขนาดตัวแล้วอินซอกตัวเล็กๆ คงจะแบกซังอิลไปถึงห้องพยาบาลไม่ไหวแน่ เพราะมันอยู่คนล่ะตึก

“เอ่อ……ขอบคุณฮ่ะ”ว่าแล้วก็ส่งซังอิลไปให้ยูล เดินระนาบข้างยูลเดินไปเรื่อยๆจนหยุดอยู่ที่ห้องพยาบาล

“ขอบคุณนะฮ่ะ”อินซอกยังก้มหน้าก้มตาพูด ก็มันอายหนิ เรื่องเมื่อกี้อ่ะ

“ก๊อกๆๆๆๆอยู่ไหมฮ่ะ”อินซอกเปิดประตูเข้าไปในห้องพยาบาล ยูลวางซังอิลไว้บนเตียง หมอประจำห้องพยาบาลเดินเข้ามาดูอาการของซังอิล

“เป็นอะไรมาเหรอ”หันไปถามอินซอก

“ท้องเสียฮ่ะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรผมเข้าห้องก็เห็นเค้าเป็นแบบนี้แล้วหล่ะฮ่ะ ก็เลยพามาห้องพยาบาล”อินซอกตอบอย่างฉะฉานต่างกับการพูดกับยูลเมื่อกี้มาก

“แล้วยูลมาได้ยังไง”หันหน้าไปถามยูล

“วันนี้ไม่ได้ช้อมครับ ผมจะเดินซื้อของพอดีเห็นอินซอกเข้าแบกเพื่อนมาเลยเข้ามาช่วยครับ”ยูลตอบไปมองไปยังอินซอกที่ตั้งอกตั้งใจฟังพี่ยูลพูด    พี่ยูลน่ารักจังเลย เป็นคนดีจริงๆน่ะเนี้ยะ   รอยยิ้มบางๆเกิดขึ้นบนใบหน้าของอินซอก

 

แม้ว่าการตัดสินใจ ของฉันจะผิดพลาดมาสักเพียงไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนหัวใจไปจากนี้ ฉันรู้ ฉันรู้ ตั้งแต่วันที่ฉันนั้นมีโอกาสได้ใกล้เธอ หัวใจฉันเองก็รู้ดีเธอคือ คนนั้น คนที่ฉันไม่เคยคิดฝันว่ามี แล้วเธอ แล้วเธอก็ยืนอยู่ตรงนี้ แม้ว่าการตัดสินใจ ของฉันจะผิดพลาดมาสักเพียงไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนหัวใจไปจากนี้ หยุดไม่ได้แล้วทุกๆอย่าง ใจของฉันนั้นรักเธอตั้งแต่เราได้พบหน้า สบสายตากันและกันห้ามไม่ได้แล้วหัวใจ จะไม่ยอมปล่อยเธอให้ไปจากฉัน แม้ต้องเจ็บสักเท่าไหร่ แม้จะต้องแลกกับสิ่งไหน ก็ไม่สำคัญ ฉันยอม อินซอกจดทุกสิ่งทุกอย่างลงในไดอารี่ เล่มเล็ก    วันนี้พี่ยูลเป็นคนดีจริงๆๆ

“ทำอะไรอยู่อินซอก”ซางฮยอนเดินเข้ามาในห้อง

“เขียนไดอยู่”อินซอกตอบห้วนๆวาดรูปมิคกี้เมาส์ตัวเล็กๆลงบนกระดาษหน้าที่พึ่งเขียนเสร็จ

“เห้อ~~~~~~แล้วจะทำยังไงต่อหล่ะ”อินซอกทำท่าคิดแป๊บนึงก่อนยิ้มตอบซางฮยอนกลับไป

“ก็คงต้องเอาพี่ยูลมาเป็นของผมให้ได้ยังไงหล่ะฮ่ะ ผมคงตัดใจจากพี่ยูลไม่ได้หรอกมั้ง ว่าแล้วก็เอามือลูบมือซางฮยอนที่วางอยู่บนไหล่

“อืม ฉันเชียร์นาย เต็มที่ถ้ามันเป็นความสุขของนายหน่ะ”ซางฮยอนพูดพร้อมส่งรอยยิ้มน้อยๆ อินซอกมองตาเพื่อนรักอย่างมีความหมาย

“ขอบคุณจริงๆน่ะ”อินซอกหอมแก้มซางฮยอนบ้าง เรื่องอะไรปล่อยให้หอมอยู่คนเดียว ชอบขโมยหอมเค้า อิอิ

“เหม่……..ทำเป็นอ้อนน่ะเราหน่ะ”ซางฮยอนขยี้หัว (มานขยี้หัวอีกแล้ว)

“ขอบใจนะซางฮยอน ที่คอยอยู่ข้างๆ”ซองมินพูดขึ้น   ซางฮยอนมองหน้าเพื่อน น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ คงมีความสุขเน้อถ้ารู้ว่าพี่ยูลเองก็แอบชอบอินซอกแล้วน่ะ ขอเวลาเอาไว้แกล้งหน่อยเถอะ ซางฮยอนคิดในใจ 2 คนนี้น่าจะเก็บเอาไว้แกล้งเล่นหน่อยนะ

To Be Con

ติดไว้ก่อนน่ะ  ตอนหน้ามาอ่านใหม่  ตอนหน้าประกาศผลสมาชิกใหม่ของเรียลแล้วละ บั๊ยบ๊าย555